KUMARHANELER iSTEM DIŞI KAPATILMIŞ…

Cem Polatoğlu

Okumayan çok şey kaçırır. Eski Turizm Bakanımız Sayın Bahattin Yücel’in kitabı, “ANKARA’DA SICAK BiR YAZ

GÜNÜ” darbe ve muhtıra dönemlerini, ticaret ve siyaset hayatını, işkencecisiyle yüzleşmesini bir nehrin akış ritmi ve zerafetiyle gözlerimizde canlandırarak anlatıyor. Tüm kitabı bir solukta, altını çizerek 24 saatte bitirdim. Enteresan bir konu var kitapta;

KUMARHANELERiN KAPATILMA KARARI iSTEM DIŞI…;

Sayın Yücel, Kumarhanelerin kapatılmasının kendi döneminde gerçekleştiğini, ancak yola çıkış amacının kapatma değil düzenleme olduğunu detaylarıyla anlatıyor. 1998. Dönem Tansu Çiller dönemi. Gazetelerde ve Televizyonlarda sürekli Kumarhane haberleri var. “Servetini kumarda kaybetti, intihar etti”, “Kumar yüzünden yuvası dağıldı”, “Bir ocak daha söndü”. Bir de işin içine mafya haberleri girince, Kumarhanelerin denetimlerinin uluslararası kurallara göre yapılacağına ilişkin bir madde, Refah-Yol Hükumetinin programına alınıyor. Casino’lara işletme belgesi veren makam Turizm Bakanlığı olduğu için taslak, bakanlığa bağlı olan İşletmeler Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanıyor. Son düzenlemeleri de danışmanlarıyla beraber Sayın Yücel hazırlıyor;

Temel’in “BİZ DE ÖYLE BAŞLAMIŞTIK” fıkrası misali…

Enteresandır, bu sırada İçişleri Bakanlığı hiçbir kuruma danışmadan, kendi inisiyatifiyle, T.C Yurttaşlarının Casinolara girişlerini yasaklayan bir karar alıyor. Oysa, daha önce bu yönde yapılan bir uygulama, A.Y.M tarafından geri çevrilmişti. Uyarılar üzerine İçişleri Bakanlığı genelgeyi yürürlüğe koyamıyor.

Ancak önlemler olarak; Kumarhanelerin sayısı azaltılıyor, teminatlar ve vergi oranları artırılıyor, kumarhanelere girişler sınırlandırılıyor, denetimler sıkılaştırılıyor, Parasal hareketler ve kazananlara yapılacak ödemeler kayıt altına alınıyor.

Sonuç ; KAPANMA…!

Kumarhane işletmecileri de boş durmuyor. Yoğun kulis faaliyetlerine girişiyorlar. Bu arada ipin ucunun değdiği herkese astronomik rüşvet teklifleri geliyor. İşin içinden çıkılamaz bir hale dönüşünce Konu, Bakanlar Kurulunda Kumarhanelere kapatılma kararı verilmesine kadar uzuyor.

Yani, Temel’in “Biz de öyle başlamıştık” fıkrası misali, Düzenleme için başlanan tasarı Kapatmaya kadar gidiyor…

TURiSTLERE AÇILSIN…

Belki de, sadece yabancılara Casino’ların açılma zamanı geldi.

Nasıl ki; Deniz, Kum, Güneş, Doğa, Kültür, Gastronomi, Gemi, Kayak Turizmi varsa, adına “Kumar Turizmi” denilen bir olgu da var. Hem de, onbinlerce çalışanı, milyarlarca dolar net geliri ile turizmin en karlı dalı. Bu sektörde masraf yok gibi, kâr dağ gibi. Otele gecede 100 dolar ödeyen turist, masada bir gecede 100.000 dolar bırakabiliyor.

Bunu yasaklamanın Türkiye’ye bedeli; her sene milyarlarca dolar kayıp ve onbinlerce işsiz oldu. Dini sebepler mi? Sanmam. Neredeyse tüm Müslüman ülkelerde kumarhaneler var. Casablanca, Lübnan, Mısır-Sharm el Sheikh kumarhaneleri en görkemlileri. Irak, Kazakistan, Tunus ve tabi Kıbrıs da Müslüman ama buralarda da var. Ülkemizin etrafı kumarhanelerle çevrili. Rusya, Romanya, Makedonya, Bulgaristan, Yunanistan, Kıbrıs, Gürcistan’da kumarhaneler, müşterilerine limuzinlerle transfer yapıyorlar, özel uçaklar kaldırıyorlar. İnternet ise sanal Casino reklamlarından geçilmiyor. Kısaca Casinoları yasaklayarak komşularımızı, kumar gemisi şirketlerini zengin ettik.

Türkiye’de kumarın durumu ne?

Milli Piyango, Kazı Kazan, Sayısal Loto, Süper Loto, On Numara, Şans Topu, At yarışları, İddia, Nesine.com, Bilyoner.com serbest ama kumarhaneler yasak.

Kısaca, meselenin özü tamamen o dönemin iç siyasetiydi. Artık böyle bir ortam ve anlayış yok. Türklere kumarhaneler yasaklansa bile yabancılara açılmalı.