NEDEN MUTSUZLUĞU TERCİH EDİYORUZ?

Evet uzun zamandır bu yazıyı nasıl kaleme alacağımı düşünüyordum. Emin DEMİR sık sık köşe yazısı yazmıyorsun diye serzenişte bulunuyordu. Bende uzun zamandır gözlemlediğim tespitlerimi aşağıda sizlerle paylaşmak istiyorum.

Önce kendi günlük hayatımı, iş hayatımı daha sonra hayatımda olan insanların hayatını takip ettim uzun uzun. Ve objektif olarak baktığımda gerçekten ne kadar zor şartlar içinde yaşadığımızı gördüm. Bu zorluklar sadece ekonomik olarak değil aynı zamanda yaşam koşullarının ne kadar ağırlaştığı hatta ağırlaştırdığımızı gördüm. Sevgi ve saygının hızla ve tüketildiği bir arada yasamanın her geçen gün zorlaştığına tanıklık ettim.

İnsanlar sosyal birer varlık olduklarından bir arada yaşamak zorundadırlar ancak bu her geçen gün zorlaşmakta ve uzak durulmaktadır. Birbirimize göstermekte olduğumuz sevgi azaldıkça içimizdeki sevgiyi hayvanlara göstermek istiyoruz herhalde. Çünkü her geçen gün hayvan sahiplenme isteği inanılmaz bir hızla artıyor. Artık hemen hemen her evde bir hayvan besleniyor. Bunun nedeninin de ben yalnızlık ya da yalnız kalma istediği olduğunu düşünüyorum.

Hayatın tüm evrelerinde günlük yaşamda, iş yaşamında tahammül ve sabrın her geçen gün azaldığı bir süreç yaşıyoruz ve bu durum maalesef topumun her yerinde var. Yazıyı okuduktan sonra lütfen gözlerinizi kapatın ve sizde benim gibi hayatı bir sorgulayın.

Arkanıza yaslanın ve bana bu yazıyı yazdıran nedenleri sizde bir kez daha gözden geçirin .

Adalet nereye gidiyor bir düşünün

Siyasi ahlak nerelerde

Bu ülkede her gün kadınlar öldürülüyor üstelik birçoğu sevdiklerini öldürüyor

Spor ve spordaki gelişmelere bir bakın

Trafiği hala korna ve selektör ile idare etmeye devam ediyoruz.

Ekonominin son yıllarda sırtımıza yüklediği yüklere bir bakın

Son yıllarda aile ilişkilerinizi bir irdeleyin

Etrafınızdaki mutlu evlilikleri mutlu ilişkileri bir gözden geçirin

Komşuluk ilişkilerinizi bir sorgulayın

Dostluklar- ilişikler - iş yaşamı - günlük yaşam hepsini bir gözden geçirmekte fayda var aslında. Bunları gözden geçirirken de cep telefonunda yada diğer cihazlarda ne kadar vakit harcadığımızı bir düşünün . Cep telefonu başta olmak üzere sosyal medyada harcadığımız zamanı hayatımızdaki insanlara , işimize harcasak neler kazanacağımızı bir düşünün .

Bu satırları ve sebepleri sizde arttırabilirsiniz aslında. İş yaşamına bakınca yatırımcı mutsuz, işletmeci mutsuz, profesyonel mutsuz ,çalışan mutsuz, Çünkü yukarıda saydığım sebeplerden dolayı kendimize pozitif seçimler yerine daha çok negatif seçimlere yönelerek mutsuzluğa neden oluyoruz. Düşünsenize eve geliyorsunuz evde bir negatif hava. İşe gidiyorsunuz orası istediğiniz gibi gitmiyor günlük yaşamda eskisi gibi samimiyet dürüstlük azalıyor tüm bu sebepler bizleri zaten mutsuzluğa koşa koşa gönderiyor.

Eski dostluklar- arkadaşlıklar kaldı mı sizce? O eski samimi fedakar dostluklar arkadaşlar nerede acaba ? Ben mi çok abartıyorum diye çok düşündüm ama dediğim gibi etrafıma bakınca biraz daha ümidim azalıyor.

Ben aslında çok karamsar düşünmüyorum asla öyle negatif bir tarafım olmamıştır tam tersine genelde pozitif ve gülmek gülümsetmek için yaşam mücadelesi veren biriyim . Toplum olarak zor bir süreçten geçiyoruz hatta dünya zor bir süreçten geçiyor ama bu inanılmaz cömert coğrafyada daha huzurlu daha mutlu ve daha güvenli yaşamamız gerekiyor. Çünkü gerçekten cennet gibi bir ülkede yaşıyoruz. Hayat çok hızlı ilerliyor belki biz bu hızı yakalamak için kendimizden çok ödün veriyor da olabiliriz.

Aslında pandemiyi hiç unutmadan o günlerin bizlerden neler alıp götürdüğünü unutmamak lazım .Ne kadar zor ve endişeli günlerdi. Ne kadar çok sevdiklerimizi kaybettik.

Bu yazıyı yazmak için gerçekten çok düşündüm ama dediğim gibi toplumda var olan bir durumu gözler önüne sermek istedim. Belki bana kızacaksınız ama dediğim gibi lütfen objektif olarak düşündüğünüzde ne kadar doğru olduğunu göreceksiniz.

Şöyle ki sosyo -ekonomik koşullar başta olmak üzere farkında olmadan kaybettiğimiz yada uzaklaştığımız değerleri hatırlamanızı rica ediyorum.

Lütfen düşünün en son ne zaman ne kadar mutlu insan yada insanları bir arada gördünü. Ne zaman insanların mutlu olması için bireyler yaptınız.

Lütfen yanlış anlaşılmasın ben toplum tamamen mutsuz negatif demiyorum. Aslında anlatmaya çalıştığım şey eskisi kadar mutlu değiliz ve hergün azalıyor maalesef.

Her geçen gün evlilikler, ilişkiler, dostluklar , arkadaşlıklar daha zor yürütülür hale gelmedi mi, İlişkileri sürdürülebilir kılmak her geçen zorlaşmıyor mu ? İşyerlerindeki değişimi gözlemlemeye çalışın ne kadar yoğun bir değişim var. Çünkü kimse bulunduğu yerde ya mutlu değil yada daha fazlasını almak için sürekli bir değişim söz konusu.

Aslında anlatmak istediğim geçmişi özlemek, değer yargılarımızı sorgulamak değil. Tam tersine daha sağlıklı daha mutlu bir hayat için birey olarak topluma neler yapabiliriz ve kendimize ne verebiliriz bunu gündeme getirmek gerekiyor .

Bu yazıyı çok daha fazla yazabilirim aslında ama kısa ve öz kendimi ve gördüklerimi sizlerle paylaşmak istedim.

Önce kendinizi sonra ailenizi, dostlarınızı, arkadaşlarınızı , işe sahip çıkarak sarılarak çok daha mutlu ve güzel günlerin bizi bekleyecektir.

Sağlıklı ve mutlu günlerde görüşmek dileğiyle …